«Εστίν ουν Ελλάς» και ο Αυλών
Ευαγγελία Κ. Λάππα
25 Οκτωβρίου 2020
«Η περιοχὴ τοῦ Αὐλῶνος χαρακτηρίζεται ὡς ἑλληνικὴ περιοχὴ τῆς Ἠπειρωτικῆς φυλῆς τῶν Χαόνων, τόσο ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ τοπωνύμια: Ὡρικόν, Κεραύνεια, Ἀκροκεραύνεια ὄρη, Ἐριχό, Πάνορμος, ὅσο καὶ τὰ ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα καὶ εὑρήματα.
Κατὰ τοὺς βυζαντινοὺς καὶ μεταβυζαντινοὺς χρόνους λειτουργοῦσε ἡ Ἐπισκοπὴ Αὐλῶνος.
Ἀρκετοὶ ὀρθόδοξοι ναοὶ στηρίζονται σὲ μάρμαρα καὶ κιονόκρανα ἀρχαιοελληνικά. Βέβαια, μὲ τὸν ἐξισλαμισμό τῆς περιοχῆς πολλὲς ἐκκλησίες ἔγιναν τζαμιά, ἀλλὰ ἀρκετοὶ πλέον Μωαμεθανοὶ δὲν ξέχασαν ταὶς παλιές τους συνήθειες ν’ ἀνάβουν κεριὰ σὲ εἰκονίσματα Ἁγίων Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν» (Β. ΗΠΕΙΡΟΣ – Ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα & Εὑρήματα, Ἀθαν. Π. Λέκκας, ἔκδ. Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος (ΠΑΣΥΒΑ), Ἀθήνα, 1993)
(Πηγή: Ἀπὸ τὴ συλλογὴ τοῦ Ἰωάννη Γεωργόπουλου, Στων Ἐλλήνων τίς πατρίδες τοῦ 1900 «οὕ μ’ ἐθέσπισεν», Έκδόσεις περιοδικοῦ Ἐνδοχώρα)
Παραθέτω ένα ποίημά μου για την ηρωική πόλη του Αυλώνος:
ΑΥΛΩΝ
Θρήνο δεν έφτιαξε κανείς;
Λόγο ποιος έκανε, θαρρείς;
Μείναν να κλαίγουνε, σέ, Αυλών
νέφη και θάλασσες Ρωμιών.
* * *
Σένα τα Γιάννενα πονούν.
Άρτα, αχ! Πρέβεζα σιωπούν.
Σούλι βοά, Κόνιτσα θωρεί.
Νίτσα[1] – να! – ύψωσε φωνή.
Πάργα αχ! άφησε κραυγή!
* * *
Στέναξε!
Έφριξε!
* * *
Χρόνια σε παίρνανε πολλοί
Φράγκοι και Βούλγαροι εχθροί.
Κάθε μια βάρβαρη φυλή
όμως δεν άλλαξες ψυχή!
* * *
Τέλος σε πήρανε δειλοί
Τούρκοι, πιο άπιστοι, κακοί.
Αιώνες τέσσερις, σκλαβιά
που ήταν για σένανε βαριά.
* * *
Μέρα μον’ πρόσμενες κρυφά
μέρα στα χρόνια τα πικρά
Τούρκοι να φύγουνε μακριά
Θάσαι ω! λεύτερος συ πια!
* * *
Ούννοι[2] και Αύσονες[3] δειλοί
ήρθαν, σε πάτησαν σκληροί.
Όσο κ’ αν έβγαλες κραυγή
άφησαν να σβήσει και αυτή.
* * *
Θρήνο δεν έφτιαξε κανείς;
Λόγο ποιος έκανε, θαρρείς;
Μείναν να κλαίγουνε, σέ, Αυλών
νέφη και θάλασσες Ρωμιών.
* * *
Σένα τα Γιάννενα πονούν.
Άρτα, αχ! Πρέβεζα σιωπούν.
Σούλι βοά, Κόνιτσα θωρεί.
Νίτσα – να! – ύψωσε φωνή.
Πάργα αχ! άφησε κραυγή!
* * *
Στέναξε!
Έφριξε!
* * *
Διότι συ έμεινες μακριά
μέσα στη βάρβαρη σκλαβιά
όταν ην λεύτερη στιγμή[4]
όλοι αχ! να χαίρονταν μαζί!
* * *
Πήραν το θάρρος οι εχθροί
πήγαν και πάτησαν πιο κει
Πάει η Ήπειρος – αλί! –
Έτσι μας έμεινε μισή!
* * *
Πότε θα φύγει ο εχθρός;
Λένε πως έρχεται καιρός!
Ευαγγελία Κ. Λάππα
25 Οκτωβρίου 2020
Αφιερωμένο σε όλους όσους
Αγωνίστηκαν να είναι η Βόρειος Ήπειρος
Ελεύθερη και Ελληνική
__________________