Το μαρτύριο ενός ήρωα για την Πατρίδα, αποτελεί στιγμή θρήνου και δοκιμασίας για όλο το Έθνος, διότι αυτό είναι που διώκεται στο πρόσωπό του. Παράλληλα, είναι ιερή ώρα, διότι αυτός θυσιάζεται, προσφέρει δηλαδή τον εαυτό του στο βωμό της Πατρίδος και σταδιακά βαδίζει προς την αθανασία. Τέλος, αποτελεί και εθνικό σάλπισμα, που εγείρει την εθνική συνείδηση και καλεί όλους τους Έλληνες σε εγρήγορση.
Το παρακάτω ποίημα αναφέρεται στα συναισθήματα των Ελλήνων, απέναντι στους μαρτυρούντες ομοεθνείς τους, τους οποίους συμπονούν με τον τρόπο τους. Η θλίψη τους αυτή, όμως, αντί να σβήσει το Εθνικό τους φρόνημα, το αναζωπυρώνει, καθώς μετατρέπεται σε αγανάκτηση κατά των πολεμίων- ανθελλήνων, και ισχυροποιεί την τάση για μίμηση των ηρώων αυτών, από τους οποίους κάποιοι εμπνέονται και όλοι μαζί εξυψώνουν το Έθνος.
Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος θα μπορούσε να αποκληθεί, ως Μιλτιάδης του Καλπακίου. Ο αντιστράτηγος Κατσιμήτρος μεγαλούργησε στο Έπος του 1940 και στη συνέχεια συκοφαντήθηκε και φυλακίστηκε, όπως και ο μεγάλος Μαραθωνομάχος στρατηγός Μιλτιάδης.
Ο Ηράκλειος αποκαλείται Μέγας Αλέξανδρος της Ρωμανίας γιατί, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος συνέτριψε το πρώτο οργανωμένο Περσικό κράτος των Αχαιμενιδών, έτσι και ο Ηράκλειος συνέτριψε το δεύτερο Περσικό κράτος των Σασσανιδών. (Μάνος Ν. Χατζηδάκης, Ιστορικός Ερευνητής- Συγγραφέας)
Η περήφανη Μοναστηριώτισσα, η εμβληματική Θεσσαλονικιά, η υποδειγματική και παραδειγματική Δασκάλα, η αναντικατάστατη Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου – το κορυφαίο και τιμημένο Μέλος του Συνδέσμου Μοναστηριωτών και των Πέριξ Θεσσαλονίκης «Η Καρτερία», υπήρξε μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, μια άοκνη και ακάματη Πατριώτισσα πρώτης γραμμής, ήταν η ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ της εποχής μας….
Σας παραθέτω ένα ποίημα μου που έγραψα για την κυρία Βιολέτα Παπαθανασίου:
Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (Ροτόντα) που χτίστηκε τον 4ο αιώνα μ.Χ. μαζί με απομεινάρια της Αρχαίας ρωμαϊκής πόλης Σερδικής (Πηγή: brazilgreece.com)
Η Θράκη είναι αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού δια μέσου των αιώνων. Η αρχαία Θράκη εκτεινόταν από το Αιγαίο ως το Δούναβη και από τον Εύξεινο Πόντο έως τα όρια της Μακεδονίας. Ως πρώτοι κάτοικοί της φέρονται διάφορα Ελληνικά (Πελασγικά) φύλα όπως Ήδωνες, Δίοι, Οδρύσαι, Κίκονες, Γέτες κ.α. τα οποία αποτέλεσαν έναν από τους αρχαιότερους λαούς της Ευρώπης. Τον 7ο αιώνα π.Χ. οι Έλληνες αποίκισαν το Αιγαίο, τον Ελλήσποντο και τον Εύξεινο Πόντο. Στα παράλια της Θρακικής γης ιδρύθηκαν και άκμασαν σημαντικές ιωνικές αποικίες: Μαρώνεια, Άβδηρα, Βυζάντιο, Αγχίαλος, Απολλωνία, Μεσημβρία, Οδησσός.
Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ουκ ολίγες φορές, μας γεννάται το ερώτημα: «γιατί δεν υπάρχει ένας άξιος ηγέτης, ένας εθνάρχης, με όλα τα ανάλογα προσόντα, να αναδείξει, να αναστήσει και πάλι την Ελλάδα μας;»
Ταυτόχρονα, ένα φοβερό- οικτρό φαινόμενο, λαμβάνει χώρα στην Πατρίδα μας. Δεν είναι άλλο από το φαινόμενο των εκτρώσεων. Σύμφωνα με τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πραγματοποιούνται 300.000 αμβλώσεις στην Ελλάδα κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων δολοφονούνται, ως ανεπιθύμητα, βρέφη- άνθρωποι χωρίς να έχουν προλάβει να δουν το φως του ήλιου.
Ο Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος θεωρείται ο «Πρώτος Μακεδονομάχος», αφού είναι ο πρώτος που διέσωσε την Ελληνικότητα της Μακεδονίας από την βουλγαροσλαβική απειλή. (Μάνος Ν. Χατζηδάκης, Ιστορικός Ερευνητής- Συγγραφέας)
Ο Άγιος Νικηφόρος Φωκάς γεννήθηκε στην Καππαδοκία, ως γιός του Βάρδα Φωκά[1] το 919. Το 955, διορίσθηκε δομέστικος[2] της Ανατολής από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ΄ Πορφυρογέννητο[3]. Ο Νικηφόρος είχε νυμφευθεί σε νεαρή ηλικία τη Στεφανώ, με την οποία απέκτησε ένα αγόρι, τον Βάρδα Φωκά. Μητέρα και γιος όμως πέθαναν νωρίς.
Ο Μαυρίκιος Τιβέριος γεννήθηκε στην Αραβησσό της Καππαδοκίας το 539. Ήταν γιός του Έλληνα συγκλητικού Παύλου. Κατετάχθη στον στρατό της Ρωμανίας και ανήλθε στις υψηλές θέσεις της ιεραρχίας, σε σημείο ώστε να χρισθεί διάδοχος του αυτοκράτορα Τιβερίου Β΄ Κωνσταντίνου.
