Ευαγγελία Κ. Λάππα
16 Ιουνίου 2022
Υπήρξαν στιγμές, που η Ελλάδα μας, βρέθηκε σε κίνδυνο και όλα φάνταζαν δυσοίωνα. Σε αυτές τις στιγμές, πάντα εμφανίζονταν γενναίοι και αγνοί Έλληνες, που φλογιζόταν η ψυχή τους από τις αιώνιες αξίες του Ελληνισμού: το Χριστό[1] και την Ελλάδα. Υπερασπίστηκαν ανιδιοτελώς την Πατρίδα[2] και αντιστάθηκαν δίχως φόβο στους εχθρούς της. Δεν υπολόγισαν τίποτε. Ούτε τα εγκόσμια, ούτε καν τον εαυτό τους.
Continue Reading →
Ευαγγελία Κ. Λάππα
24 Απριλίου 2022
Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, ουκ ολίγες φορές, μας γεννάται το ερώτημα: «γιατί δεν υπάρχει ένας άξιος ηγέτης, ένας εθνάρχης, με όλα τα ανάλογα προσόντα, να αναδείξει, να αναστήσει και πάλι την Ελλάδα μας;»
Ταυτόχρονα, ένα φοβερό- οικτρό φαινόμενο, λαμβάνει χώρα στην Πατρίδα μας. Δεν είναι άλλο από το φαινόμενο των εκτρώσεων. Σύμφωνα με τα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πραγματοποιούνται 300.000 αμβλώσεις στην Ελλάδα κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων δολοφονούνται, ως ανεπιθύμητα, βρέφη- άνθρωποι χωρίς να έχουν προλάβει να δουν το φως του ήλιου.
Continue Reading →
Ευαγγελία Κ. Λάππα
16 Αυγούστου 2022
Ο Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος θεωρείται ο «Πρώτος Μακεδονομάχος», αφού είναι ο πρώτος που διέσωσε την Ελληνικότητα της Μακεδονίας από την βουλγαροσλαβική απειλή. (Μάνος Ν. Χατζηδάκης, Ιστορικός Ερευνητής- Συγγραφέας)
Μπορείτε να διαβάσετε τον βίο του αυτοκράτορα Βασιλείου Β΄ Βουλγαροκτόνου εδώ: https://evaggelialappa.gr/romania/basil-ii-bulgarokdonos
Σας παραθέτω ένα ποίημα μου που έγραψα για τον Αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ Βουλγαροκτόνο:
Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος
Χαίρε Βασίλειε συ Βουλγαροκτόνε,
της δυναστείας των Μακεδόνων γόνε,
συ της Ελλάδος βλαστέ δοξασμένε.
Χαίρε αυτοκράτωρ τιμημένε.
* * *
Τη Ρωμανία πανίσχυρη κατέστησες,
αιώνια προβλήματα έλυσες,
πανίσχυρο στρατό συνέταξες,
την Ρωμανία να λάμψει έκανες.
* * *
Στάσεις ενάντιά σου πάταξες,
Ίβηρες, Άραβες, Βουλγάρους σάρωσες,
μύριους βαρβάρους επολέμησες,
άλλους υπέταξες, άλλους κατέλυσες.
* * *
Ήπειρο, Θράκη, Μακεδονία ελευθέρωσες,
ένδοξες σελίδες ιστορίας έγραψες,
σκλάβες πατρίδες έσωσες,
Ορθοδοξία στην Ρωσία διέδωσες.
* * *
Οι διάδοχοί σου ανάξιοι εδείχθησαν[1],
την Ρωμανία σε παρακμή οδήγησαν,
το μέγα σου έργο ακύρωσαν,
εκούσια ή ακούσια την συρρίκνωσαν.
* * *
Συ δείξας, ως Μακεδονομάχος πρώτος
(ότι) Μακεδονία εστί Ελλάδος θρόνος.
* * *
Χαίρε, Βασίλειε, συ Βουλγαροκτόνε,
της δυναστείας των Μακεδόνων γόνε,
συ της Ελλάδος βλαστέ δοξασμένε.
Χαίρε μεγάλε Αυτοκράτωρ, τιμημένε.
Ευαγγελία Κ. Λάππα
16 Αυγούστου 2022
_____________________
Ευαγγελία Κ. Λάππα
25 Οκτωβρίου 2020
«Η περιοχὴ τοῦ Αὐλῶνος χαρακτηρίζεται ὡς ἑλληνικὴ περιοχὴ τῆς Ἠπειρωτικῆς φυλῆς τῶν Χαόνων, τόσο ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ τοπωνύμια: Ὡρικόν, Κεραύνεια, Ἀκροκεραύνεια ὄρη, Ἐριχό, Πάνορμος, ὅσο καὶ τὰ ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα καὶ εὑρήματα.
Κατὰ τοὺς βυζαντινοὺς καὶ μεταβυζαντινοὺς χρόνους λειτουργοῦσε ἡ Ἐπισκοπὴ Αὐλῶνος.
Ἀρκετοὶ ὀρθόδοξοι ναοὶ στηρίζονται σὲ μάρμαρα καὶ κιονόκρανα ἀρχαιοελληνικά. Βέβαια, μὲ τὸν ἐξισλαμισμό τῆς περιοχῆς πολλὲς ἐκκλησίες ἔγιναν τζαμιά, ἀλλὰ ἀρκετοὶ πλέον Μωαμεθανοὶ δὲν ξέχασαν ταὶς παλιές τους συνήθειες ν’ ἀνάβουν κεριὰ σὲ εἰκονίσματα Ἁγίων Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν» (Β. ΗΠΕΙΡΟΣ – Ἀρχαιολογικὰ μνημεῖα & Εὑρήματα, Ἀθαν. Π. Λέκκας, ἔκδ. Πανελληνίου Συνδέσμου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος (ΠΑΣΥΒΑ), Ἀθήνα, 1993)
(Πηγή: Ἀπὸ τὴ συλλογὴ τοῦ Ἰωάννη Γεωργόπουλου, Στων Ἐλλήνων τίς πατρίδες τοῦ 1900 «οὕ μ’ ἐθέσπισεν», Έκδόσεις περιοδικοῦ Ἐνδοχώρα)
Παραθέτω ένα ποίημά μου για την ηρωική πόλη του Αυλώνος:
ΑΥΛΩΝ
Θρήνο δεν έφτιαξε κανείς;
Λόγο ποιος έκανε, θαρρείς;
Μείναν να κλαίγουνε, σέ, Αυλών
νέφη και θάλασσες Ρωμιών.
* * *
Σένα τα Γιάννενα πονούν.
Άρτα, αχ! Πρέβεζα σιωπούν.
Σούλι βοά, Κόνιτσα θωρεί.
Νίτσα[1] – να! – ύψωσε φωνή.
Πάργα αχ! άφησε κραυγή!
* * *
Στέναξε!
Έφριξε!
* * *
Χρόνια σε παίρνανε πολλοί
Φράγκοι και Βούλγαροι εχθροί.
Κάθε μια βάρβαρη φυλή
όμως δεν άλλαξες ψυχή!
* * *
Τέλος σε πήρανε δειλοί
Τούρκοι, πιο άπιστοι, κακοί.
Αιώνες τέσσερις, σκλαβιά
που ήταν για σένανε βαριά.
* * *
Μέρα μον’ πρόσμενες κρυφά
μέρα στα χρόνια τα πικρά
Τούρκοι να φύγουνε μακριά
Θάσαι ω! λεύτερος συ πια!
* * *
Ούννοι[2] και Αύσονες[3] δειλοί
ήρθαν, σε πάτησαν σκληροί.
Όσο κ’ αν έβγαλες κραυγή
άφησαν να σβήσει και αυτή.
* * *
Θρήνο δεν έφτιαξε κανείς;
Λόγο ποιος έκανε, θαρρείς;
Μείναν να κλαίγουνε, σέ, Αυλών
νέφη και θάλασσες Ρωμιών.
* * *
Σένα τα Γιάννενα πονούν.
Άρτα, αχ! Πρέβεζα σιωπούν.
Σούλι βοά, Κόνιτσα θωρεί.
Νίτσα – να! – ύψωσε φωνή.
Πάργα αχ! άφησε κραυγή!
* * *
Στέναξε!
Έφριξε!
* * *
Διότι συ έμεινες μακριά
μέσα στη βάρβαρη σκλαβιά
όταν ην λεύτερη στιγμή[4]
όλοι αχ! να χαίρονταν μαζί!
* * *
Πήραν το θάρρος οι εχθροί
πήγαν και πάτησαν πιο κει
Πάει η Ήπειρος – αλί! –
Έτσι μας έμεινε μισή!
* * *
Πότε θα φύγει ο εχθρός;
Λένε πως έρχεται καιρός!
Ευαγγελία Κ. Λάππα
25 Οκτωβρίου 2020
Αφιερωμένο σε όλους όσους
Αγωνίστηκαν να είναι η Βόρειος Ήπειρος
Ελεύθερη και Ελληνική
__________________
Στα βόρεια, της Φλώρινας και σε απόσταση τριάντα χιλιομέτρων βρίσκεται το Μοναστήρι. Η μητρόπολη της μεγάλης περιοχής της Πελαγονίας, με κωμοπόλεις και χωριά προπύργια άλλοτε του ελληνισμού.
Το Μοναστήρι, πρωτεύουσα του ομώνυμου Βιλαετίου στα χρόνια της Οθωμανικής κατάκτησης και δεύτερο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της Μακεδονίας μετά τη Θεσσαλονίκη, έχει να επιδείξει σημαντική πολιτισμική δράση κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών του 19ου αιώνα και κυρίως στα πρώτα χρόνια του 20ού αι. μέχρι το τέλος των Βαλκανικών πολέμων το 1913, όταν επιδικάστηκε στη Σερβία, μένοντας έξω από τα ελληνικά σύνορα.
Continue Reading →